سخنی با اولیای کلاس اولیها

کودک شما هفت ساله است .می تواند به خوبی حدود نیم ساعت تمرکز کند ،می تواند برخی مسائل را کاملاً توضیح دهد . به آسانی و بدون اضطراب مدتی از شما دور باشد. باکودکان دیگرگروه های کوچک تشکیل می دهد و مدّتها با آنها سرگرم می شود. لباسش را می تواند بپوشد و به تنهایی به دستشویی می رود و نظافت می کند .

مفاهیمی مثل بالا ،پایین ،عقب جلو و رنگ ها را به خوبی می داند . اسم و فامیل خود را می داند و می تواند تا 10 بشمارد. او آماده است که به کلاس اول برود و شما شادی ای دارید در عمق وجود تان ......

امّا این شادی با اضطرابی سخت همراه است .با اضطرابی که نمی توانید آن را نادیده بگیرید.از اطرافیان می شنوید که پایه ی اوّل ،پایه ی سختی است ...به دنبال بهترین مدرسه ،بهترین معلّم و بهترین ها برای فرزندتان هستید.

آماده سازی و پرورش کودکان برای ورود به کلاس اوّل :

پرورش مهارت های عمومی:

·       از چند هفته قبل نسبت به مدرسه ی کودک اطمینان حاصل کنید . جابجایی کودک در روزهای اوّل مدرسه اصلاً کار جالبی نیست.

·       سلام کردن و برقراری ارتباط با بزرگتر ها را به او بیاموزید.

·       اجازه گرفتن و با نوبت صحبت کردن را در منزل تمرین کنید .

·       به کودک این اطمینان را بدهید که اگر در مدرسه مشکلی داشت ، می تواند خیلی آسان آن مشکل را با معلّم یا مدیر مدرسه در میان بگذارد.

·       به موقع حرف زدن به موقع سکوت کردن و به موقع اظهار وجود کردن را حتماً به او یاد بدهید.

·       آداب دستشویی رفتن و رعایت بهداشت فردی را به طور کامل در او کنترل کنید.

·       نحوه ی صحبت کردن او را مورد ارزشیابی قرار بدهید . بلند ، آرام ، مودب و دوستانه حرف زدن را با او تمرین کنید. در بازی های ساده گاهی معلّم شوید، گاهی یک دوست  و گاهی خود دانش آموز.

·       حتماً قبل از شروع مدرسه او را به مدرسه بیاورید . کلاس ها ،سرویس بهداشتی ،حیاط و دفتر را به او نشان دهید.

·       پوشیدن و در آوردن لباس ها و کفش ها را بارها و بارها با او تمرین کنید.

·       هنگامی که برای او وسیله ای می خرید ، حتماً او را همراه ببرید.(خرید وسایل را زیاد به تعویق نیندازید . این امر برای کودک پر از شادی و نشاط است. اجازه بدهید تا چند هفته مرتّب وسایلش را چک کند و با آنها ارتباط برقرار کند .)

·       در خرید کیف مدرسه نهایت دقّت را به خرج بدهید. برای کودک کیفی بخرید که اندازه و جنس مناسبی داشته باشد . کیف بچّه ها ترجیحاً از نوع کوله پشتی باشد امّا دسته ای هم برای حمل آسان داشته باشد. کیف باید دارای چند جیب متعدد باشد تا طبقه بندی وسایل برای کودک میسّر باشد.

·       نگهداری و حفظ وسایل را به او یاد بدهید . وسایلش را برایش معرّفی کنید و موارد استفاده و مکان آن را در کیف و یا جامدادی برایش توضیح دهید.

·       دفتر هایش را جلو چشمش جلد کنید و اسم و فامیلش را روی همه ی وسایلش بچسبانید.چشم کودک را با مارک مداد رنگی و سایر وسایل آشنا کنید.

·       استفاده از لیوان و دستمال و سایر وسایل مربوط به طرز خوردن تغذیه در مدرسه را در منزل تمرین کنید .

·       پیاده و سوار شدن به سرویس و آداب استفاده از سرویس و نکات ایمنی را به آموزش دهید . سعی کنید با برنامه ریزی دقیق و مرتّب ، اضطراب ناشی از جاماندن از سرویس را به حداقل برسانید .

·       در منزل به او مسئولیّت بدهید . این امر موجب پرورش حس دقّت ،اتکاء به نفس و مسئولیت پذیری در وی می شود.

 

 

 

پرورش مهارت های جسمانی:

 

·       حتماً واکسن کودک را یکی دو ماه قبل از آغاز مدارس تزریق کنید.

 

·       از لحاظ سلامت عمومی او را بررسی کنید . آزمایش انگل و سنجش سلامت عمومی زیر نظر متخصص تغذیه و ترمیم دندان ها ی پوسیده احتمال غیبت های مکرر در طول سال تحصیلی را به حداقل می رساند .

 

·       موقعیت ها یی را پیش بیاورید که او بتواند ساعت ها در خارج از منزل بازی کند . این امر باعث می شود که آمادگی جسمانی او بالا برود .

 

·       در برنامه تابستانی او حتماً کلاس سفال و نقّاشی را بگنجانید . این دو  برنامه ماهیچه های ظریف انگشتان دست کودک را تقویت می کند .

 

·       در بین بازی های کودک ، بازی هایی نظیر  پرتاب توپ در حلقه ، بازی با خمیر ، بازی های فکر ی، حل کردن ماز (مارپیچ) های ساده- موجود در انواع مجلات کودک – حتماً شاخص تر باشد.

 

·       حتماً ساعاتی در منزل به کتاب خواندن ، تماشای تلویزیون و آرام و ساکت بودن گذرانده شود .

 

·       نزدیک به شروع مدارس ، ساعت خواب او را به طور جدّی تنظیم کنید.

 

پرورش مهارت های تخصصی:

 

·       اگر به نظر خودتان یا به عقیده ی مربیان پیش دبستانی ، کودک شما بیش فعّال ، کم توجّه یا کم تمرکز است رفع مشکل را هر چه زودتر آغاز کنید. اوّل مهر برای حل این گونه مسائل بسیار دیر است .

 

·       یک دفتر خط دار در اختیار کودک قرار دهید و مفهوم ، اوّل و آخر خط، بالا و پایین دفتر و یک خط در میان را به او یاد بدهید.

 

·       نحوه ی پاک کردن مطالب و نحوه ی تراشیدن مداد ها را به او آموزش بدهید.

 

·       سعی کنید مشکلات تکلّمی کودک را رفع کنید . در منزل گاهی به زبان نوشتاری با او حرف بزنید . موقع خواندن کتاب ،عیناً متن کتاب را برای او بخوانید و از قصّه گویی به زبان عامیانه بپرهیزید.

 

·       طرز گرفتن مداد و نشستن را به او آموزش دهید.

 

·       در منزل با اوپر کردن نقطه چین و خط چین وکار کنید .

 

·       تشخیص سمت چپ و سمت راست را به او یاد بدهید .

 

·       دسته بندی و طبقه بندی چیزها را بر اساس ویژگی های مشترک به او بیاموزید . (انواع لوبیا- اسباب بازی ها – کفش ها – لباس ها )

 

·       مکان مناسب را برای انجام تکالیف تعینین کنید . آن مکان باید عاری از هر گونه عامل مخل و محرّک باشد.

 

·       شعر خوانی و آموزش قرآن دایره ی فهم زبان کودک را بالا می برد .

 

·       به او این اعتماد به نفس را بدهید که در کارهایش از دیگران تقلید نکند . امّا در صورت تقلید او را سرزنش نکنید . چون در این مقطع سنّی تقلید یکی از ابزارهای آموزش است .

 

مطالبی که والدین باید بدانند:

 

# اواسط سال تحصیلی تصمیم به تعویض مدرسه ی یا کلاس کودک نگیرید.

 

# قداست معلّم را حفظ کنید . اگر با برخی از روش های معلم موافق نیستید، آن را با خود معلم و یا با شورای مدرسه مطرح کنید .

 

# ارتباط خود را با مدرسه حفظ کنید . به این ترتیب هر کدام می دانید که اوضاع در مدرسه یا منزل چگونه پیش می رود .

 

#هرگز کودکتان را با کسی _حتّی با خواهر و برادرش _ مقایسه نکنید . هر کودک مجموعه ای از ویژگی های منحصر به فرد است که شما نمی توانید آن ها را عوض کنید .

 

# محیط خانه را گرم و صمیمی کنید . به خاطر رشد و تعالی کودکتان از بحث های بیهوده در منزل بپرهیزید.

 

 

 

کودکی که برای اولین بار از خانه و خانواده جدا شده و مدتی را در محیط بیرون از خانه به سر می برد، در معرض آموزش دانش ها و مهارت های مختلف و نیز شیوه های برخورد با دیگران و رفتار جمعی است ، لذا باید ترتیبی اتخاذ کنیم که ارتباطات او، پدر و مادرش و نیز معلم ، مدرسه و محیط محل تحصیل و سکونت او از هر لحاظ با هم در تعامل باشد.اگر همراه کودک به مدرسه می آیید، بموقع حاضر شوید.

 

فراموش نکنید زود رسیدن و انتظار کشیدن زیاد هم ، ممکن است باعث خستگی و تشویش کودک شود.

 

می توانید ضمن همراهی ، به او بیاموزید که وجود شما را به عنوان یک همراه موقت بپذیرد تا مراقبت شما موجب اتکای بیش از اندازه او به شما نشود. خوابیدن بموقع و کافی اهمیت زیادی دارد. دقت کنید کودک غذایش را بموقع خورده و به اندازه کافی استراحت کرده باشد. اگر فرزندتان از هم اکنون که آغاز ورود به دبستان است با لزوم برنامه ریزی و رعایت نظم و انضباط آشنا شود، بدون شک در آینده از مشکلات ناشی از بی نظمی رنج نخواهد برد.

 

کفش و لباس او باید خارج از منزل تمیز و مناسب بیرون باشد. بکوشید از لباسهای دارای آرم و نشانه و نیز عکسهای خارجی استفاده نکنید.نوع پوشاک کودک در سالهای آغاز دبستان می تواند تاثیر زیادی در انتخاب های بعدی او در سنین بالا بگذارد. دنیای بچه ها، دنیای رنگی و سرشار از تخیل است.استفاده نکردن از لباسهای آرم دار و منقوش به عکس ، به معنای استفاده نکردن از لباسهای رنگین و متنوع نیست.

از دادن پول برای خوراکی و چیزهای دیگر به کودک کلاس اولی خودداری کنید. خوراکی مناسب و مورد نیاز او را قبلا تهیه کنید و در اختیارش قرار دهید.

مطمئن شوید کودک شما لیوان ، دستمال و وسایل شخصی خود را به همراه دارد و یادآور شوید که وسایل فقط مخصوص استفاده خود اوست.برای کودک مشارکت و همکاری با دیگران ، نباید به معنای استفاده از وسایل شخصی فرد دیگر معنا دهد.

اگر احساس می کنید که فرزند شما از رفتن به مدرسه بیم دارد، در راه با او صحبت کنید و به او اطمینان دهید که جای هیچ نگرانی ای نیست. بازگو کردن خاطرات گذشته او را سرگرم و دلگرم خواهد کرد.این بیم کاذب، نتیجه جدا شدن کودک از محیط خانه و ورود او به محیطی است که هیچ گونه آگاهی در مورد آن ندارد و همچنین پیوستن به جمع دیگر دانش آموزان است.بنابراین اگر تفاوت های مدرسه و خانواده برای کودک تشریح شده و برتری های محیط دوم برایش بازگو شوند، به مرور از بیم کاذب کاسته می شود.

او را تشویق کنید که مشکلات خود را با آموزگارش در میان بگذارد.به او اطمینان دهید آموزگارش مهربان است و او را حمایت خواهد کرد. برای کودک ، هیچ کس در محیط بیرون از خانه نمی تواند دلسوزتر و موثرتر از آموزگارش باشد. کودک باید دریابد که در محیط یا خانه دومش ، سرپرست دومی دارد و او معلم اوست.

 

 

 

بکوشید تمامی مدتی را که در مدرسه هستید به توصیه اولیای دبستان عمل کنید. از درخواست غیرمنطقی بپرهیزید. تعارضات میان خانه و مدرسه ، اثرات سویی بر شخصیت دانش آموز می گذارد.نقش اولیای خانه و مدرسه ، باید کاستن این تعارضات باشد. کمترین تعارض رفتاری میان پدر و مادر و اولیای مدرسه، بر رفتار و شخصیت کودک موثر است.

 

به موقع دنبال فرزند خود بیایید و به حرفهای او در راه بازگشت به منزل با علاقه گوش بدهید. این نشانه احترام شما به او و پذیرفتن او به عنوان یک شخصیت از سوی شماست.

 

 

 

نکته مهم دیگر این است که از درگیری و نزاع حتی به صورت لفظی و در حضور فرزندان پرهیز و از کم جلوه دادن اهمیت تحصیل و کسب دانش حتی در قالب طنز و شوخی جدا خودداری کنید، چرا که تکرار این رویه کم کم موجب دلسردی و عدم اطمینان دانش آموز به آینده تحصیلی اش خواهد شد.

 

در طول سال تحصیلی، ارتباط خود را با انجمن اولیاء و مربیان مدرسه و معلمان حفظ کنید و در ارائه پیشنهادها و همکاری با آنان دریغ نورزید.

 

به برنامه ملاقاتی که آموزگاران یا مدیریت مدرسه برای شما تهیه کرده اند، توجه و از حضور بی موقع در مدرسه خودداری کنید.

 

معاونان مدرسه ، نقش بسیار مهمی در ایجاد انضباط و علاقه مندی کودکان در محیط واحد آموزشی دارند. جایگاه با اهمیت معاونان را به فرزند خود گوشزد کنید و به او بگویید به توصیه های معاون مدرسه گوش فرا دهد.