نگاهی به روش تدریس رویدادی
نگاهی به روش تدریس رویدادی:
-پس از دهه 70 میلادی همزمان بااوج گیری نظریه خبرپردازی ظاهرشد.
- گانیه بنیان گذار اصلی این روش (بریگز و ویگر ادامه دهنده وقوت بخش به این روش)
-بریگز و ویگر: آموزش عبارت است از یک مجموعه رویداد.
-هدف آموزش : پدیدآوری زمینه مناسب یادگیری و کمک به فراگیر در روند آموزش.
مراحل روش تدریس رویدادی:
-جلب توجه: آنچه در این مرحله مهم است این است که از علاقه بچه ها وارد شویم.بتوانیم
در آنها تحریکی ایجاد کنیم.این مرحله از تدریس حائز اهمیت است. قواعد خاصی ندارد و
بستگی به هنر معلمی دارد.
-بیان هدف به یادگیرنده:بلافاصله پس از جلب توجه اهداف درس رابیان میکنیم تا ذهن بچه ها
منحرف نشود.
-تحریک فراگرفته های پیشین: موادی هستند که عملکرد یادگیرنده را شکل میدهند تا
تغییری دررفتارش پدید آید. ارتباط برقرار میکنند بین درس جدید و گذشته. می تواند شامل
تصاویر رنگی متنوع، نوشته ها و حروف پررنگ و...
-فراهم آوری راهنمایی لازم برای یادگیری:در این مرحله تلاش میشود بچه ها را به نحوی
هدایت کنیم که به ویژگی موادی که برای یادگیری در نظر گرفته شده اند پی ببرند. مثال:اگر
قرار است در درسی تفاوت مواد را دریابند در این مرحله به ویژگی های متمایز کننده مواد
دست یابند.
-فراخوانی عملکرد:عملکرد دانش آموز را مشاهده میکنیم یعنی تلاش میکنیم دانش آموز را
برای پاسخدهی آماده کنیم.
-تدارک بازخورد درباره درستی عملکرد:به یادگیرنده بازخورد میدهیم.بازخوردی مناسب و بر
طبق عملکرد دانش آموز
-سنجش عملکرد: کارکرد دانش آموز سنجیده میشود
-بهبود یادداری و انتقال:دانش اموزبه محیط زندگی و اطراف انتقال میدهد به زبان دیگر کاربرد
در زندگی است.
